Dubbelinterview: een unieke kijk op de samenwerking tussen leefcoach en deelnemer
Hoe lang verblijf/werk jij al in het Transitiehuis?
Deelnemer: Sinds vier maanden verblijf ik in het Transitiehuis.
Robbe: Ik werk hier intussen vier jaar.
Wat doet een leefcoach volgens jou?
Deelnemer: Een leefcoach helpt met alles eigenlijk, met de reclassering maar ook met gezondheid bijvoorbeeld. Alles waarbij je problemen ervaart kan je met een leefcoach bespreken. Dat is ook het belangrijkste voor mij, het zorgt ervoor dat ik op een betere manier kan terugkeren naar de maatschappij.
Robbe: Wij zijn het eerste aanspreekpunt voor de deelnemers en zorgen ervoor dat alles in de groep goed loopt. Zo zien we ook toe op de onderlinge verhoudingen in de groep en sturen we bij waar nodig. Voor de deelnemers is het Transitiehuis hun thuis, dus is het belangrijk om de sfeer te bewaken.
Wat typeert een goede leefcoach volgens jou?
Deelnemer: Een goede leefcoach geeft je een vertrouwd gevoel. Al vanaf dag één helpen ze mij alsof ze mij al jaren kennen. Ik kan alles aan hun vragen, op elk moment van de dag of nacht. Ik word niet aan mijn lot overgelaten en krijg alle ondersteuning die ik nodig heb.
Robbe: Een goede leefcoach moet een brede kijk hanteren en zich openstellen voor verschillende persoonlijkheden en achtergronden. Zelf vind ik het ook fijn om humor te implementeren in mijn job. De deelnemers ervaren soms heel veel stress, waardoor het voldoening geeft om hen even te laten ontsnappen aan hun zorgen en een glimlach op hun gezicht te brengen.
Deelnemer: Ja dat klopt, maar als wij stress hebben is dat voor jullie ook moeilijk. Ik kamp ook niet alleen met stress hé, er zijn nog veertien anderen waarvoor je moet klaarstaan.
Robbe: Zoals het voor iedereen weleens een moeilijke dag kan zijn, is dat voor jullie niet anders hé. Als leefcoach moet je daarmee om kunnen en is het belangrijk dat je jouw eigen grenzen aan kan geven.
Is er een moment geweest waarbij de ondersteuning van de leefcoach een verschil heeft gemaakt in jouw traject?
Deelnemer: Uiteraard, o.a. bij het opmaken van mijn cv en werk zoeken. Toen ik bij mijn eerste job stopte, was dit een moeilijk moment voor mij. De leefcoaches hebben begrip getoond en mij gemotiveerd om verder te zoeken naar een job dat ik wel graag doe. Alleen dan zou ik het op lange termijn ook volhouden, zeiden ze. De positieve manier waarop zij reageerden, deed mij deugd en gaf mij vertrouwen in mijn zoektocht. Ik voelde mij plots niet meer gefaald.
Is er een moment geweest waar je als leefcoach het gevoel had dat je een verschil kon maken voor iemand?
Robbe: Vaak zijn dat ook momenten/gesprekken waarbij je pas achteraf door hebt dat je een verschil maakt. Zo gebeurt het weleens dat een deelnemer zijn gevoelens of zorgen deelt over een bepaald gegeven. Als je dan raad geeft en je merkt dat die deelnemer er effectief mee aan de slag gaat, geeft het voldoening dat je hem hebt kunnen helpen. Daarnaast vind ik het ook fijn om met enkele deelnemers een wandeling te maken in de stad. Tijdens die momenten komen er op een spontane en ongedwongen manier gesprekken tot stand die vaak erg openhartig zijn.
Deelnemer: Als we buiten zijn praten we ook over andere zaken hé. De setting is losser, wat het allemaal wat makkelijker maakt om in gesprek te gaan.
Hoe zou je de band omschrijven tussen deelnemer en leefcoach?
Deelnemer: De band met de leefcoaches is heel goed, ik kan met ze allemaal lachen maar evenzeer serieus zijn. Ze staan ons dan ook bij in alles, zelfs het kookgebeuren. Ze hoeven niet zelf mee te koken maar doen het vaak toch. Dat ze op zo’n manier met ons meeleven maakt dat je dicht bij elkaar staat.
Robbe: Met elke deelnemer heb je een unieke band, wat menselijk is. Sommigen houden liever wat meer afstand en zijn professioneler in de omgang, terwijl anderen met ons in gesprek gaan zoals ze met hun familie of vrienden zouden doen. Uiteraard ben je begeleider en is er een professionele relatie, maar dat neemt niet weg dat je als gelijke met elkaar kan omgaan. We zijn allemaal mensen.
Deelnemer: Er zijn momenten waarbij het puur professioneel is, maar tegelijkertijd lachen we samen over dingen. Eergisteren kon ik niet slapen en ging ik beneden een sigaret roken. Omdat ik niet alleen wou zijn vroeg ik aan de leefcoach op nachtdienst om erbij te komen zitten. We hadden een fijne babbel over van alles en nog wat, in het midden van de nacht.
Robbe: Je maakt als leefcoach zowel de vreugdevolle als moeilijke momenten van deelnemers mee. Soms bakken we een taart om een deelnemer zijn verjaardag te vieren, maar tegelijkertijd kan het ook voorvallen dat we een deelnemer ondersteunen in het verlies van een dierbare. Dat gaat alle kanten uit en schept een bijzondere band.
Hoe zie je jouw toekomst na het verlaten van het Transitiehuis en welke rol speelt de leefcoach hierin?
Deelnemer: In het verleden praatte ik niet over mijn problemen, met niemand. Hier heb ik – dankzij de leefcoaches – geleerd om dat wel te doen en voel ik mij veel beter. Ik voel mij niet meer alleen in mijn hoofd. Omdat het zo’n gewoonte geworden is om open te spreken over alles, doe ik dit ook met mijn netwerk nu. De band met mijn familie is daardoor sterker geworden.
Welke aspecten van jouw job als leefcoach geven jou het meeste voldoening?
Robbe: Het geeft een goed gevoel om mee te kunnen bouwen aan iets, waarvan je uiteraard hoopt dat het standhoudt in de toekomst. Soms komen ex-deelnemers nog eens langs om dag te zeggen, en dan is het natuurlijk fantastisch om te zien dat ze nog steeds goed bezig zijn. Daarnaast krijg je als leefcoach ook verschillende verhalen en visies te horen die jouw blik verbreden.
Zie jij jezelf in deze rol en ben je klaar om het verschil te maken? Solliciteer nu via deze link en wie weet verwelkomen wij jou binnenkort in ons team!